Lovely Langkawi

15 oktober 2016 - Kuala Lumpur, Maleisië

Joe! 

Was ik weer! Ik ben weer onder de levenden, na een 'fijne' voedselvergiftiging. Gelukkig was hij van korte duur, maar wel heftig (inclusief koude rillingen, koorts, alles erop en eraan jawel). Gelukkig houdt mijn buik zich nu weer rustig en begint mijn maagje weer een beetje te knorren.

Ik ben nu net aangekomen in mijn hostel in Kuala Lumpur, vanuit Langkawi. We (het reisgroepje heeft zich inmiddels uitgebreid naar 7) zijn eerst nog een paar dagen in Georgetown geweest en hebben Penang verkend. Op een ietwat brak dagje zijn we naar het strand geweest. De lunch is wel even een grappig verhaal, want we zijn bij een giga groot restaurant gaan zitten met ronde tafels en een soort gigantische draaischijf in het midden. Iedereen uiteindelijk voor zichzelf wat eten besteld, waarbij bij ieder gerecht gevraagd werd: small, medium or large (?). Nou, alles maar small, prima (en dan nog twijfelen of dat wel genoeg zou zijn). Nou... Dat was wel genoeg hoor. Na eventjes wachten kwam er een mannetje met een karretje aangelopen voor met borden eten. Het was ZO veel eten! Alles werd op "de draaischijf" gezet en zo kon je dan met elkaar het eten delen door de dat ding rond te draaien. Heb me kapot gelachen daar. Daarna zijn we het strand op gerold (letterlijk gerold, ik ontplofte zowat). We zijn verder nog een dagje Georgetown in geweest, op zoek naar de streetart (die overigens best moeilijk te vinden was, maar het lopen door dat stadje was zo leuk!). De volgende dag besloten dat we Penang Hill op wilden, om het uitzicht over Penang te zien. Ik en een van de andere meiden hadden zich helemaal verheugd op een actieve hike de heuvel op... Helaas, er waren geen wandelpaden naar boven. Wel een treintje, die zo lekker stijl langs de heuvel omhoog ging (viel uiteindelijk best mee ondanks mijn mega hoogtevrees). Het uitzicht was wel echt supermooi, we hadden super mazzel met de bewolking, de wolken hingen nog net wat hoger, wat ook wel weer zorgde voor een tof plaatje!

En toen was het tijd voor Langkawi! 'S ochtends de ferry gepakt die er ongeveer 2,5 uur over deed om ons te droppen op dit mooie eilandje. De lonely planet beschreef terecht dat het nogal een heftig vaartochtje is. Kinda bumpy... Ook niet iedereen op de boot kon zijn ontbijt binnenhouden (gelukkig was er een jongen die gedurende de hele tocht rondjes liep om plastic zakjes uit te delen. Better be prepared :P). Op Langkawi hebben we de dag na aankomst heerlijk op het strand gelegen de hele dag. Die middag eindigde overigens wel een beetje naar, want op een gegeven moment hoorden we mensen op het strand roepen "rescue, rescue"! Het bleek dat 2 jongens (wij schatten ze een jaar of 16) in de problemen waren gekomen tijdens het zwemmen. We zagen dat 1 van die jongens met de jetski weer uit het water werd gehaald. Echter, is die andere jongen daarna in de zee verdwenen. Ze hebben nog wel een tijdje gezocht met jetski's maar hem niet meer gevonden. Wij hebben dit hele gebeuren echt vol ongeloof en afschuw aangekeken. Het rare vonden wij dat er niet echt "paniek" was ofzo, het leek of niemand er echt heel erg de ernst van inzag. Heel bizar, hebben er daarna ook niets meer over gehoord of terug kunnen lezen op internet ofzo. Ik was er in ieder geval 's avonds nog wel een beetje van onder de indruk. De dag erna hebben we scooters gehuurd en zijn we het eiland gaan verkennen. We zijn naar wat strandjes geweest en naar de cable cab en de sky bridge. Ik heb echt een bijna doodervaring gehad in de cable cab (dit is eigenlijk gewoon een ski lift, ik heb echt mega hoogtevrees), maar het uitzicht was wel echt supermooi! Maar jemig, wat is zo'n ding eng zeg! Ben altijd bang dat je met cabine en al te pletter stort. De skybridge was ook echt doodeng, het was zo mega hoog! Ben er wel overheen gelopen :D (gelukkig was het bewolkt en het zicht naar beneden wat minder :P). Toen we eind van de middag na een late lunch nog op een strandje lagen, begon mijn buik vervelend te doen. Die avond dus mega ziek geweest, super zuur. Dus gisteren ook eigenlijk niks kunnen doen, behalve in het hostel chillen, slapen en een rondje centrum gelopen (was kapot na een half uur). Vanochtend stond ik nog steeds te shaken op mijn benen, maar doordat ik wel weer wat kon eten, trok dit in de middag wel wat bij. En begin gelukkig nu wel echt trek te krijgen, dus het is weer tijd voor wat normaal voedsel! De plannen voor de komende dagen hangen een beetje af van hoe ik me voel. Ik wilde met 1 van de jongens van hier naar Taman Negara gaan, maar not sure of ik dat al trek (lees: Jungle, meer hitte, hiken enz..). In het "slechtste" geval blijf ik in KL tot de 20e totdat Joelle komt (jeeej :D). Dussss, dat horen jullie later! Keep you posted! 

Liefs Mau x 

Foto’s

2 Reacties

  1. Carolien:
    15 oktober 2016
    Mooi weer Maureen.. en kalmpjes aan met eten.. hoop dat je je gauw weer fit voelt!
  2. Regina:
    16 oktober 2016
    Pfff ... hopen dat je snel weer goed fit bent en heerlijk kunt genieten.xx